برخی از احکام سجده

الف) جای پیشانی نمازگزار باید از جاهای زانویش پست تر و یا بلند تر از چهار انگشت بسته نباشد بلکه احتیاط واجب آن است که جای پیشانی او از جای انگشتانش پست تر و بلند تر از چهار انگشت بسته نباشد .

ب) در زمین سراشیب که سراشیبی آن درست معلوم نیست :

1.       نماز اشکال ندارد .

2.       به شرط آنکه جای پیشانی نمازگزار از جای انگشت های پا و سر زانو های او بیش از چهار انگشت بسته بلند تر نباشد .

ج) باید بین پیشانی و آنچه بر آن سجده می کند چیزی نباشد :

1.       پس اگر مهر به قدری چرک باشد که پیشانی به خود مهر نرسد ، سجده باطل است .

2.       اگر رنگ مهر تغییر کرده باشد ولی چرک نشده باشد ، سجده اشکال ندارد .

د) در سجده بنابر احتیاط واجب ، باید سر دو انگشت شست پاها را بر زمین بگذارد :

1.       گذاشتن انگشت های دیگر پا روی زمین به همراه انگشت شست اشکال ندارد .

2.       اگر ناخن پا به قدری بلند بود که سر شست به زمین نرسد نماز باطل است .

3.       نماز هایی که به این صورت خواند باید اعاده یا قضا کند .

ه) نباید به طور غیر معمول سجده کند :

1.       مثلاً سینه و شکم را به زمین برساند .

2.       پاها را دراز کند اگر چه هفت عضوی گفته شده به زمین برسد .

3.       اگر به طور غیر معمول سجده کند ( به طوری که عرف نگوید سجده کرده ) بنابر احتیاط نماز را اعاده کند .

و) مهر باید پاک باشد :

1.       سجده بر مهر نجس باطل است .

2.       اگر فرش نجس باشد و مهر را روی آن بگذارد ، اشکال ندارد .

3.       اگر یک طرف مهر نجس باشد . و پیشانی را به طرف پاک مهر بگذارد اشکال ندارد .

4.       اگر مقداری از مهر نجس باشد ولی به اندازه کافی برای سجده پاک باشد ، سجده اشکال ندارد .